عرض سلام خدمت سفرای محترم، اعضای محترم اتاق بازرگانی تهران.

تشکیل این نشست بعد از اعلام پذیرش برجام(JCPOA) از طرف ایران، آمریکا و اروپا ، مایه خوشوقتی است و امیدوارم این نشت هم در کنار سایر اقدامات انجام شده برای پیوند مجدد ایران با بازار جهانی، به تسریع روند یاد شده کمک کند.

حضور هیئت‌های متعدد ارویایی در هفته‌های گذشته در ایران، در کنار ایجاد شوق و انگیزه بیشتر فعالان اقتصادی، نگرانی‌هایی هم به همراه داشته است. بررسی ترکیب هیئت‌های بازدید کننده نشان می‌دهد در کنار مسولان دولتی و سیاستد‌مداران، بخش بیشتری از اعضای هیئت‌ها، از تولید کنندگان و فروشندگان کالاهای صنعتی و خدمات فنی و مهندسی هستند و فعالان بخش مالی یعنی بانک‌ها، بورس‌ها و بیمه‌ها در این هیئت‌ها حضور پررنگی ندارند.

در حالی که اقتصاد ایران علاوه بر نیاز به مواد اولیه، کالاهای صنعتی و تکنولوژی، پتانسیل مناسبی برای استفاده از سرمایه‌های خارجی در بخش مالی اقتصاد ایران دارد. بورس تهران فارغ از رکود فعلی، همواره یکی از پربازده‌ترین بورس‌های عضو WFE بوده و متوسط بازده 5 ساله آن بالغ بر 39 درصد بوده است. TSE یکی از متنوع ترین بورس‌ها از نظر ترکیب صنایع در منطقه است و با توجه به نسبت P/E حدود 5.3 درصدی، ارزان‌ترین قیمت سهام را در تمام بورس‌های عضو فدراسیون ارائه می‌کند که می‌تواند بازده مناسبی برای سرمایه‌گذاران خارجی در صورت گشایش فضای اقتصادی پس از تحریم‌ها ایجاد کند. علاوه بر این با توسعه مقررات،نهادها و ابزارهای مالی در این بازار از جمله Investment banks، انواع صندوق های سرمایه گذاری، اوراق بدهی کم ریسک، ابزارهای معاملاتی مدرن، این بازار می‌تواند خدمات با کیفیت جهانی به سرمایه گذاران ارائه کند. علاوه بر فرصت‌های یادشده در public market، فرصت‌های مربوط به M& A و Private equity در بازار سرمایه ایران بسیار بکر و جذاب هستند.

در نظام بانکی ایران هم فرصت‌های بسیار زیادی برای همکاری وجود دارد که باید به آن توجه کرد. در کنار رشد فعالیت‌ بانک‌های دولتی، شاهد حضور و گسترش فعالیت بانک‌های خصوصی در ایران هستیم که بسیار علاقمند به مشارکت با سرمایه‌گذاران خارجی در قالب JV، سهامداری و نمایندگی هستند. اقتصاد ایران در فضای پس از تحریم، نیازمند جذب منابع مالی خارجی به صورت سرمایه‌گذاری مستقیم و فایناس و Trade finance است و همه این‌ها ، فرصت‌های مناسبی برای بانک‌های ایرانی است تا با همکاری با بانک‌های خارجی، منافع برد برد برای دو طرف ایجاد کنند. در حال حاضر هم تقاضای نقدینگی بیش از توان مالی بانک‌ها است و سترسی بانک‌ها به منابع ارزان‌تر خارجی در اولویت قرار دارد. علاوه بر این، در صورت عدم حضور بانک‌های بین‌المللی در ایران یا عدم همکاری آنان با بانک‌های ایرانی، گسترش مبادلات صنعتی و تجاری هم در دسترس نخواهد بود.

در بخش بیمه نیز به توجه به محدودیت‌های ناشی از تحریم، ارتباط شرکت های بیمه ایرانی با بیمه‌های خارجی قطع شده است. در حالی که با گشایش فضای اقتصادی و رونق تجارت خارجی، نقش بیمه‌ها در پوشش ریسک فعالیت‌ها اهمیت بیشتری خواهد یافت و این بیمه‌ها از پرتفوی بهتری نسبت به شرایط فعلی برخوردار خواهند شد. همکاری با بیمه‌های خارجی برای عقد بیمه‌های اتکایی و پوشش ریسک مبادلات تجاری از فرصت‌های قایل استفاده در بخش بیمه ایران است.

انتظار داریم کشورهای اروپایی در کنار برنامه ریزی برای گسترش مبادلات تجاری، همکاری با بخش مالی ایران را هم مدنظر قرار دهند تا فرصت برابری برای استفاده طرفین از فضای پس از تحریم ایجاد شد.